yeniden başlasak mı?

8 Aralık 2007 Cumartesi

BEN, b.

Ben de b.
Çocuk'un içinde yaşadığı biri.
Herkes kadar insan biri. Biraz sıradan hatta.

Evet, herkes kadar insan...
Eksikleriyle, hatalarıyla, yanlışlarıyla, pişmanlıklarıyla...
Vazgeçmişlikleriyle, vazgeçilmişlikleriyle...
Acılarıyla, hüzünleriyle, öfkeleriyle...
Ve, içindeki Çocukla... herkes kadar insan.

Umut da var elbette,
Umut, çocuğa ait aslında, b. biraz yorgun çünkü, biraz bezgin.
Üstelik kalan umudunun ucuna kalbini iliştirip çoktan yolculamış b.
Nereye gittiğini bilmiyor bile.

Neyse ki... Çocuk var :)
Şımarık, ama çocuk...
Yaramaz, ama temiz...
Ürkek, ama cesur...
Umudu, dünyayı yerinden oynatmaya yetecek denli büyük.

b. müşvik, şefkatli, fedakar... anne.
Çocuk... çocuk işte, okadar!

iyi ki varsın Çocuk.

b.

Hiç yorum yok: