Plan program değişti !

Hımmm...
Ne olacak bu milletin hali hayıflanmaları...
Öyle keskin, sivri dilli söylemler... uyuyanın uykusunu kaçıracak gürültü sesler...
Ne duruyorsun, hadi kalk artık diye dürtüklemeler...
vs. vs....
Hiç bunlara bulaşmak değildi niyetim/iz.

Şurada, içimdeki çocuk ve b. biraz keyf yapalım, şımaralım... anlatıp bizi bize, aferim, ne de iyi yapmışız diyelim...
Bir gün bir yolculuğumuzu denizler ötesine, öteki gün nasıl toza toprağa bulandığımızı anlatalım,
Düştük..., ama sonra nasıl da kalkıp yürüdük diye sırtımızı sıvazlayalım....
Velhasılı kelam, bir nevii sanal grup terapisi içinde beslenelim idi niyetim/iz.

Ama, ne mümkün.
b. den önce Çocuk isyan etti.
Savunması da pek fiyakalıydı ama :)
Beni, sen bilsen, tanısan, onaylasan... sen sevsen yeter... burada reklam etmeye gerek yok, dedi.
Onca şey olup biterken gözlerinin önünde...
Onca hayat kayıp giderken avuçlarından...
Bu dünya her gün biraz daha, biraz daha burkuyorsa yüreğinin ucunu...
Hele, hele şimdi şu yazıyı yazarken bile ağlıyorsan...
Gel, beni de ortak et derdine, dedi.
Ama beni sevmeyi ihmal etme yine de,
Unutma sakın içinde BEN varım hala....
Hiç büyümeye niyeti olmayan, o deli çocuk... hep çocuk ... hep çocuk olacak.

Ve efendim... plan program değişti, rüzgar başka esecek artık bu mecrada.
Yazılanın satırı okunur, okunmaz... kime dert ki.
b. ve çocuk yazacak... yetmez mi :)

Seni seviyorum Çocuk.

b.